O kierunku rozwoju elektrycznych maszyn autonomicznych z szefem VolvoAutonomous Solutions

IM: Skąd wzięła się idea utworzenia Volvo Autonomous Solutions?

NJ: VAS powołano do życia z początkiem 2020 roku, po tym jak w październiku zakomunikowano wolę utworzenia nowej jednostki w Grupie Volvo. Wcześniej różne jednostki w ramach Grupy prowadziły oddzielne prace często dublując się. Teraz wszystko prowadzone jest „pod jednym dachem” – to rozwiązanie zdecydowanie bardziej wydajne.

IM: Czy może Pan bardziej szczegółowo omówić projekt TARA? Jak ma się on do wcześniejszych prac przy Elektrycznej Kopalni i projekcie Brønnøy Kalk?

NJ: Sednem rozwiązania transportowego TARA jest komercjalizacji dwukierunkowego, bezprzewodowego, zasilanego energią elektryczną wozidła HX02. Podczas prac przy „Elektryczne Kopalni” staraliśmy się zrozumieć jakie zalety to przyniesie. Projekt TARA to nie sama maszyna (teraz nazywana TA15) ale również cała infrastruktura – stacje ładujące, wieża kontrolna, skonfigurowana chmura danych oraz rozwiązania serwisowe i finansowe. Będziemy oferowali rozwiązania „szyte na miarę”, bo każdy klient jest inny.

Nazwa TARA pochodzi od hinduskiej bogini mądrości odpowiadającej za powodzenie i osiąganie wyznaczonych celów. W literackim języku Indii to „gwiazda” – symbol wewnętrznego światła. Wydawało nam się, że to odpowiednie tło dla naszego innowacyjnego projektu. Dodatkowo, TARA świetnie komponuje się z projektem elektrycznych, bezprzewodowych i elektrycznych pojazdów drogowych – VERA.

Wspomniałeś również o projekcie Brønnøy Kalk. To rozwiązanie pośrednie między TARA i VERA oparte na autonomicznych ciągnikach Volvo FH z silnikami diesla. Transportowały one materiał spod ściany do kruszarki na dystansie 5 km.

Prezes Volvo Autonomous Solutions, Nils Jaeger

IM: Gdzie znajduje się centrala VAS, a gdzie przeprowadzane są testy?

NJ: Prace rozwojowe i testy odbywają się w szwedzkiej Eskilstunie. Mamy tam 6 wozideł TA15 i zespół inżynierów. Dodatkowo, dwa zespoły pracują równolegle w USA. Centrala VAS zaś mieści się przy centrali Grupy Volvo w Geteborgu.

IM: Czym TA15 różni się od HX02? Kilka firm wydobywczych interesuje się również mniejszymi jednostkami. Czy w rozmowach ze środowiskiem pojawiają się pytania o możliwość przetestowania maszyn o większej ładowności?

NJ: HX02 to był pojazd koncepcyjny, a jego nowsza wersja bardzo się od niego różni. Na chwilę obecną TA15 jest prawie gotowe by trafić do sprzedaży. Jego konstrukcja jest przygotowana do powiększenia ładowności w przyszłości.

Dla branży wydobywczej TARA oferuje znaczną redukcję emisji oraz duże oszczędności na energii i kosztach ludzkich. Tego nauczyliśmy się podczas projektu „Elektrycznej Kopalni” prowadzonego we współpracy ze Skanska. Prowadzimy obecnie rozmowy z kolejnymi przedsiębiorstwami o TA15 i możliwościach zaprojektowania dla nich rozwiązań próbnych czy nawet ostatecznych, w pełni funkcjonujących projektów. Pytania o większe jednostki padają, jednak na dzień dzisiejszy to melodia przyszłości. TA15 idealnie pasuje do „koncepcji roju” – zamiast kilku dużych jednostek, pracę wykonuje większa liczba mniejszych, dokładnie zaprogramowanych i koordynowanych. Rozmowy trwają. Liczymy, że do końca 2021 roku zaimplementujemy nasze rozwiązanie w kopalni o bardziej rozbudowanej strukturze niż w przypadku projektu ze Skanska.

IM: Czy instalacja w Harsco Environmental zmierza w dobrym kierunku?

NJ: Tak, wraz z Harsco prowadzimy roczny projekt w stalowni w szwedzkim Hofors. 4 specjalnie zmodyfikowane jednostki TA15 miały przez rok od marca 2020 transportować szlakę. Wszystko było dopięte na ostatni guzik i nawet zdążyło funkcjonować przez kilka tygodni (pomimo ciężkich warunków związanych z opadami śniegu), jednak zagrożenie związane z COVID-19 wstrzymało wszystko. Obecnie dyskutujemy nad możliwością wznowienia projektu.

IM: Czy TARA będzie oferowała możliwość współpracy z autonomicznymi systemami innych producentów?

NJ: Jest to jeden z naszych celów i jednocześnie jedno z największych wyzwań jakie przed nami stoją. Bezpieczeństwo na placu robót jest priorytetem, a pamiętać należy, że różni producenci stosują różne rodzaje czujników. Planujemy próby, na początek w warunkach jak najbardziej przewidywalnych – czyli sytuacji, w której TA15 współpracują z maszynami jak koparka i ładowarka Volvo. Na bazie tych doświadczeń będziemy stopniowo zwiększali ilość interakcji z maszynami innego typu (autonomicznymi i sterowanymi przez operatorów). Zależy nam na integracji tego typu rozwiązań, ale to wymaga standaryzacji – tak od nas jak i innych firm na rynku.